Verslag Excursie 24 mei 2014 (Liesbeth Verhoeven)
Zaterdag 24 mei zijn we met 17 mensen naar Nuenen gereden.
Als eerste hebben we daar de windkorenmolen “De Roosdonck” bezocht, gebouwd in 1884, een bovenkruier, staand op een molenbelt. Aanvankelijk zou het een stellingmolen zijn geworden, maar, nadat de muren deels instortten tijdens de bouw, werden de onderste ramen dichtgemetseld en is de belt aangebracht.
De molen is zeven maal door Vincent van Gogh getekend. Vincent woonde in Nuenen van 1883 tot 1885. De molen lag toen nog te midden van de korenakkers, nu aan de rand van de bebouwing.
Het bijzondere is dat het een hele smalle molen is en de kapzolder is heel laag (zie foto’s). Dit zou ook het gevolg zijn van het eerder genoemde ongeluk: het geld was op en minder stenen gebruiken was kostenbesparend.
Naast het malen van graan is van 1887 tot 1930 ook olie geslagen op de molen. Nu wordt nog meel gemalen en verkocht.
De molen heeft 2 maalstoelen; één daarvan is van volledig blauwe natuursteen. Er kan ook elektrisch gemalen worden. Op de meelzolder staat een zelfgemaakte buil, door de wind aangedreven. Deze is in 2002 gemaakt door de molenaars Mario en Thijs voor Piet Berkers, oud molenaar (inmiddels overleden).
De molen is eind jaren negentiger van de vorige eeuw van de gemeente in eigendom overgenomen door Hennie Merks, zoon van de laatste beroepsmolenaar Arnoldus Merks, de naamgever van de molen. Deze is nl. vernoemd naar het gebied waarin de molen ligt. De stichting Vrienden van de Roosdonck zorgt voor de inzameling van de onderhoudsgelden.
Op naar de tweede halte: Na een kopje koffie in de koffiecorner ging iedereen het Vincentre (Van Gogh Museum) in, waar de wereld van Van Gogh en zijn werken tot leven komen. De Vereniging heeft voor de deelnemers aan de excursie het entreegeld, €7 p.p., betaald. Het museum is zeer de moeite waard. Het geeft in een tijdslijn met sprekende portretten weer, waar Vincent geleefd heeft, wat hij meegemaakt heeft en welke mensen erg belangrijk waren voor hem, ook in Nuenen.
Op multimediaschermen zijn Vincent’s werken te bekijken; het schilderij “de Aardappeleters” wordt tot leven gebracht. Het ontstaan van het “Van Goghmuseum”, het Vincentre en de geschiedenis van de familie van Gogh met huidige nazaten wordt hier belicht.
Weefgetouw en replica van tekening van Vincent van wever in Nuenen.
Nu naar de laatste stop, de Opwettense Watermolen met restaurant.
Echter enkele auto’s - want Fons wist de weg – kwamen uit bij een andere watermolen. Wim miste het restaurant en ging op zoek naar een vraagbaak die hij in de tot woning verbouwde molenschuur vond. Anderen keken rond. Het was dus de Hooijdonkse Watermolen in Nederwetten.
Achter de molen en de molenplas ligt een Processiepark. Het is aangelegd op de plaats van de middeleeuwse Priorij Hooydonck, waartoe deze watermolen destijds behoorde.
In 1146 werd deze priorij gesticht als slotklooster voor adellijke dames, onder de hoede van het klooster Rolduc in Zuid-Limburg. In 1649 werd de priorij ontbonden. De kapel van dit klooster is in 1564 afgebrand. In 1953 is een herdenkingskapel gebouwd naar ontwerp van architect H.W. Valk, (die uit ’s-Hertogenbosch). Van dat jaar dateert ook het processiepark rond de kapel met veertien kruiswegstaties en een beeld van Maria met Kind, ontworpen door Piet Schoenmakers. In 1994 is aan de muur van de kapel het Zegel van Hooijdonck aangebracht, verwijzend naar de toewijding van de kapel aan St. Johannes Evangelist.
Na ca. 10 minuten gingen deze 9 alsnog op weg naar de Watermolen van Opwetten waar de andere 8 op het terras op ons zaten te wachten.
Deze watermolen ligt aan de Kleine Dommel. Stroomopwaarts ligt de Collse Watermolen aan deze Kleine Dommel, stroomafwaarts de Hooijdonkse watermolen aan de Dommel. De Opwettense is een dubbele onderslagmolen, d.w.z. de molen heeft twee raderen (grootste van Nederland) en het water raakt de schoepen daarvan aan de onderkant. Wanneer precies de molen op deze plaats is gebouwd is niet duidelijk òf in de 11e eeuw door Benedictijnenmonniken uit St. Truiden (nu België) òf in de 13 eeuw. De molen is rond 1350 eigendom geweest van Jan Dickbier Janssens uit ‘s-Hertogenbosch. Sinds midden 17e eeuw was de familie Sengers door vererving en uitkoop van deeleigenaren eigenaar van het totale complex.
In 1870 trouwde de dochter van de laatste Sengers de molenaar Van Hoorn. Deze familie is de laatste eigenaar.
De watermolen is een paar maal afgebrand en herbouwd o.a. in 1785. De molen heeft als koren-, olie-, zaag- en volmolen gefungeerd.
Een bestuurslid van de ”Vrienden van de Opwettense Watermolen” leidde ons rond.
Hij staat voor een vergroot schilderij (olieverf op doek) van 150 cm 100 cm. Dit is in opdracht van restaurant de Opwettense molen in februari 2014 gemaakt door de schilder José Cleijne naar het schilderij (uit 1884) van Vincent van Gogh.
In het linkergebouw was boven de korenmolen en onder de houtzaagmolen. Bijzonder is dat de spoorwielen van beide molens op dezelfde koningsspil zijn aangebracht. Van houtzaagmolen zijn nog enkele onderdelen gedemonteerd aanwezig, o.a. nog een deel van het drijfwerk en de door water aangedreven cirkelzaag. Er liggen veel oude gereedschappen uit de tijd van de molen en het boerenbedrijf dat hier ook tot 1942 werd gevoerd. In het rechtergebouw stonden de oliemolen en in de 19e eeuw de volmolen. Van de oliemolen rest alleen nog het aswiel (foto). Sinds 2011 is in deze ruimte het bovengenoemde restaurant gevestigd.
De honderdjarige Piet van Hoorn, oud molenaar, is in 1973 nog geïnterviewd voor de “Holland Herald” i.v.m. de opening van het Vincent van Gogh Museum. Hij had Vincent van Gogh nog gekend en aan hem het vogelnestje gegeven voor zijn tekening. In 1974 is hij overleden.
In 1998 heeft zijn neef Gerard het molenhuis en de molens met bijgebouwen verkocht aan Petrus Geboers. In 2010 is molen gerestaureerd. Het molenterrein is elke dag toegankelijk. De molen draait elke zondagmiddag en is dan te bezichtigen. De molen en de molenaarswoning uit de 17e -18e eeuw ertegenover zijn Rijksmonument.
Links achter het toegangshek staat een deel van de kollergang van de oude oliemolen.
De excursie werd afgesloten met een gezellig napraten op het terras van het restaurant onder een heerlijk zonnetje. Ook is het een goed adres om te gaan eten weet de voorzitter uit eigen ervaring.
Zaterdag 24 mei zijn we met 17 mensen naar Nuenen gereden.
Als eerste hebben we daar de windkorenmolen “De Roosdonck” bezocht, gebouwd in 1884, een bovenkruier, staand op een molenbelt. Aanvankelijk zou het een stellingmolen zijn geworden, maar, nadat de muren deels instortten tijdens de bouw, werden de onderste ramen dichtgemetseld en is de belt aangebracht.
De molen is zeven maal door Vincent van Gogh getekend. Vincent woonde in Nuenen van 1883 tot 1885. De molen lag toen nog te midden van de korenakkers, nu aan de rand van de bebouwing.
Het bijzondere is dat het een hele smalle molen is en de kapzolder is heel laag (zie foto’s). Dit zou ook het gevolg zijn van het eerder genoemde ongeluk: het geld was op en minder stenen gebruiken was kostenbesparend.
Naast het malen van graan is van 1887 tot 1930 ook olie geslagen op de molen. Nu wordt nog meel gemalen en verkocht.
De molen heeft 2 maalstoelen; één daarvan is van volledig blauwe natuursteen. Er kan ook elektrisch gemalen worden. Op de meelzolder staat een zelfgemaakte buil, door de wind aangedreven. Deze is in 2002 gemaakt door de molenaars Mario en Thijs voor Piet Berkers, oud molenaar (inmiddels overleden).
De molen is eind jaren negentiger van de vorige eeuw van de gemeente in eigendom overgenomen door Hennie Merks, zoon van de laatste beroepsmolenaar Arnoldus Merks, de naamgever van de molen. Deze is nl. vernoemd naar het gebied waarin de molen ligt. De stichting Vrienden van de Roosdonck zorgt voor de inzameling van de onderhoudsgelden.
Op naar de tweede halte: Na een kopje koffie in de koffiecorner ging iedereen het Vincentre (Van Gogh Museum) in, waar de wereld van Van Gogh en zijn werken tot leven komen. De Vereniging heeft voor de deelnemers aan de excursie het entreegeld, €7 p.p., betaald. Het museum is zeer de moeite waard. Het geeft in een tijdslijn met sprekende portretten weer, waar Vincent geleefd heeft, wat hij meegemaakt heeft en welke mensen erg belangrijk waren voor hem, ook in Nuenen.
Op multimediaschermen zijn Vincent’s werken te bekijken; het schilderij “de Aardappeleters” wordt tot leven gebracht. Het ontstaan van het “Van Goghmuseum”, het Vincentre en de geschiedenis van de familie van Gogh met huidige nazaten wordt hier belicht.
Weefgetouw en replica van tekening van Vincent van wever in Nuenen.
Nu naar de laatste stop, de Opwettense Watermolen met restaurant.
Echter enkele auto’s - want Fons wist de weg – kwamen uit bij een andere watermolen. Wim miste het restaurant en ging op zoek naar een vraagbaak die hij in de tot woning verbouwde molenschuur vond. Anderen keken rond. Het was dus de Hooijdonkse Watermolen in Nederwetten.
Achter de molen en de molenplas ligt een Processiepark. Het is aangelegd op de plaats van de middeleeuwse Priorij Hooydonck, waartoe deze watermolen destijds behoorde.
In 1146 werd deze priorij gesticht als slotklooster voor adellijke dames, onder de hoede van het klooster Rolduc in Zuid-Limburg. In 1649 werd de priorij ontbonden. De kapel van dit klooster is in 1564 afgebrand. In 1953 is een herdenkingskapel gebouwd naar ontwerp van architect H.W. Valk, (die uit ’s-Hertogenbosch). Van dat jaar dateert ook het processiepark rond de kapel met veertien kruiswegstaties en een beeld van Maria met Kind, ontworpen door Piet Schoenmakers. In 1994 is aan de muur van de kapel het Zegel van Hooijdonck aangebracht, verwijzend naar de toewijding van de kapel aan St. Johannes Evangelist.
Na ca. 10 minuten gingen deze 9 alsnog op weg naar de Watermolen van Opwetten waar de andere 8 op het terras op ons zaten te wachten.
Deze watermolen ligt aan de Kleine Dommel. Stroomopwaarts ligt de Collse Watermolen aan deze Kleine Dommel, stroomafwaarts de Hooijdonkse watermolen aan de Dommel. De Opwettense is een dubbele onderslagmolen, d.w.z. de molen heeft twee raderen (grootste van Nederland) en het water raakt de schoepen daarvan aan de onderkant. Wanneer precies de molen op deze plaats is gebouwd is niet duidelijk òf in de 11e eeuw door Benedictijnenmonniken uit St. Truiden (nu België) òf in de 13 eeuw. De molen is rond 1350 eigendom geweest van Jan Dickbier Janssens uit ‘s-Hertogenbosch. Sinds midden 17e eeuw was de familie Sengers door vererving en uitkoop van deeleigenaren eigenaar van het totale complex.
In 1870 trouwde de dochter van de laatste Sengers de molenaar Van Hoorn. Deze familie is de laatste eigenaar.
De watermolen is een paar maal afgebrand en herbouwd o.a. in 1785. De molen heeft als koren-, olie-, zaag- en volmolen gefungeerd.
Een bestuurslid van de ”Vrienden van de Opwettense Watermolen” leidde ons rond.
Hij staat voor een vergroot schilderij (olieverf op doek) van 150 cm 100 cm. Dit is in opdracht van restaurant de Opwettense molen in februari 2014 gemaakt door de schilder José Cleijne naar het schilderij (uit 1884) van Vincent van Gogh.
In het linkergebouw was boven de korenmolen en onder de houtzaagmolen. Bijzonder is dat de spoorwielen van beide molens op dezelfde koningsspil zijn aangebracht. Van houtzaagmolen zijn nog enkele onderdelen gedemonteerd aanwezig, o.a. nog een deel van het drijfwerk en de door water aangedreven cirkelzaag. Er liggen veel oude gereedschappen uit de tijd van de molen en het boerenbedrijf dat hier ook tot 1942 werd gevoerd. In het rechtergebouw stonden de oliemolen en in de 19e eeuw de volmolen. Van de oliemolen rest alleen nog het aswiel (foto). Sinds 2011 is in deze ruimte het bovengenoemde restaurant gevestigd.
De honderdjarige Piet van Hoorn, oud molenaar, is in 1973 nog geïnterviewd voor de “Holland Herald” i.v.m. de opening van het Vincent van Gogh Museum. Hij had Vincent van Gogh nog gekend en aan hem het vogelnestje gegeven voor zijn tekening. In 1974 is hij overleden.
In 1998 heeft zijn neef Gerard het molenhuis en de molens met bijgebouwen verkocht aan Petrus Geboers. In 2010 is molen gerestaureerd. Het molenterrein is elke dag toegankelijk. De molen draait elke zondagmiddag en is dan te bezichtigen. De molen en de molenaarswoning uit de 17e -18e eeuw ertegenover zijn Rijksmonument.
Links achter het toegangshek staat een deel van de kollergang van de oude oliemolen.
De excursie werd afgesloten met een gezellig napraten op het terras van het restaurant onder een heerlijk zonnetje. Ook is het een goed adres om te gaan eten weet de voorzitter uit eigen ervaring.